Koleksiyon: Gezginin Bohçası

Gittiği her yer, karşısına çıkan her canlı bir iz bırakırmış gezginin ruhunda. Bu izler, gecenin karanlığında bir taşa dönüşür, uyandığında avucunda olurmuş. Her iz, ona ait bir hikayeymiş ve gezgin bu hikayeyi yalnız bir kişiye anlatmak için taşı bohçasına atar, tekrar yollara düşermiş. Bu hikayeye ihtiyacı olan kişiyi aramazmış. O sadece dolanırmış oradan oraya. Ne zaman ki, taşın sahibi çıkar karşısına, bohçası ağır gelirmiş sırtına. O zaman dökermiş ne var ne yok toprağa.